شخصی که اعمال نیکش را به خاطر خداوند انجام می دهد،تمام دنیا هم در مقابل اعمال آن شخص کم و ناچیز است و این کمی تا جایی است که امام حسن عسکری علیه السلام دنیا را درمقابل عمل انسان با اخلاص به لقمه ای تشبیه نموده است ، و فرمایش آن حضرت این است که فرموده اند: 
وَ عَنِ الْعَسْکَرِیِّ علیه السلام قَالَ:لَوْ جَعَلْتُ الدُّنْیَا کُلَّهَا لُقْمَةً وَاحِدَةً ثُمَّ لَقَّمْتُهَا مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ خَالِصاً لَرَأَیْتُ أَنِّی مُقَصِّرٌ فِی حَقِّهِ وَ لَوْ مَنَعْتُ الْکَافِرَ مِنْهَا حَتَّى یَمُوتَ جُوعاً وَ عَطَشاً ثُمَّ أَذَقْتُهُ شَرْبَةً مِنَ الْمَاءِ لَرَأَیْتُ أَنِّی قَدْ أَسْرَفْتُ
از حضرت عسکرى علیه السّلام نقل شده که فرمود: اگر تمام دنیا بصورت یک لقمه اى شود و من آن را بدهم به کسى که با اخلاص کامل خدا را عبادت می نماید باز هم خود را می بینم ، که در ایفاء حق چنین بنده اى کوتاهى کرده باشم و اگر کافر را از تمام دنیا منع نموده و نگذارم از هیچ نعمت دنیا استفاده کند تا بمیرد و فقط یک جرعه آب به او بدهم تصور می کنم باز هم نسبت باین مقدار هم اسراف کرده باشم
بحار الانوار جلد67 صفحه 250